LCH IV protocol
Algemeen
Internationaal behandelprotocol voor kinderen en adolescenten met Langerhans Cel Histiocytose
- Leeftijd
- Zowel volwassenen als kinderen
- Fase onderzoek
- Fase 2/3
- Bij diagnose
-
- Histiocytose
Primaire studiedoelen: • Verminderen van de mortaliteit bij patiënten met MS-LCH waarbij er sprake is van aangedaan zijn van risico-organen door bij onvoldoende respons op eerstelijns behandeling de behandeling vroeg te intensiveren (volgens Stratum III of Stratum IV). • Het verminderen van het optreden van ziekte-reactivatie en permanente gevolgen in MS-LCH (groep 1) door het verlengen en intensiveren van de behandeling, respectievelijk 12 versus 24 maanden en met of zonder 6-mercaptopurine (6-MP) in een 2x2 factoriële gerandomiseerde studie. • Het verminderen van het optreden van ziekte-reactivatie en permanente gevolgen bij SS-LCH met multifocale botziekte of CZS-risico lesies (groep 2) door verlengen van de onderhoudsbehandeling (gerandomiseerde studie 6 versus 12 maanden) • Onderzoeken van de waarde van een uniforme tweedelijns behandeling bestaande uit prednison / vincristine / ARA-C gevolgd door een 24 maanden durend onderhoud met 6-mercaptopurine / methotrexaat of met indomethacine (gerandomiseerde studie) bij patiënten met LCH zonder aangedaan zijn van risico organen, wanneer deze patiënten niet reageren op eerstelijns behandeling (non-responders) of wanneer er ziekte reactivatie optreedt. De waarde wordt geëvalueerd door te kijken naar: i) het bereiken van afwezigheid van actieve ziekte, ii) preventie van verdere ziekte reactivaties, iii) voorkomen van permanente gevolgen. • Evalueren van de waarde van de behandeling met 2-CDA in patiënten met geïsoleerde tumoreuze CZS-LCH. • Evalueren of systemische behandeling met intraveneus immuunglobuline of met lage dosis cytarabine (ARA-C) tot verbetering leidt in de neuropsychologische / neurologische symptomen bij patiënten met klinisch manifeste neurodegeneratieve CZS-LCH. • Het beschrijven van het spectrum en de incidentie van de permanente gevolgen bij systemisch behandelde patiënten, het identificeren van mogelijke risico-factoren voor het optreden van deze permanente gevolgen, en het vaststellen van de rol van systemische behandeling in het voorkómen van permanente gevolgen. • Prospectief bestuderen van het natuurlijk beloop van SS-LCH bij patiënten waarbij systemische therapie in eerste instantie niet is geïndiceerd met betrekking tot het optreden van ziekte-reactivatie/progressie, noodzaak tot medische interventies, en het optreden van permanente gevolgen.
Klinisch therapeutische behandelstudie waarbij voor 2 strata een Randomisatie Randomisatie is een methode voor indelen of selecteren zonder gebruikmaking van een systeem. Het is zuiver willekeurig (bepaald door het toeval). In klinische onderzoeken worden deelnemers gewoonlijk willekeurig in verschillende armen van het onderzoek ingedeeld (bijvoorbeeld voor toediening van het onderzoeksmiddel of voor placebo). Dit is een bepalend onderdeel van het gerandomiseerde gecontroleerde onderzoek ('randomised controlled trial', RCT). Randomisatie in klinische onderzoeken houdt in dat elke deelnemer een gelijke kans heeft in een van de armen van het onderzoek te worden ingedeeld. Het is een belangrijke methode om het risico van vertekening (bias) in de uitkomsten van het onderzoek te verlagen. zal plaatsvinden
- Onderzoeksgebied
- Diagnostiek, Therapeutisch, Veiligheid, Farmacokinetiek
- Soort onderzoek
- Interventie-onderzoek Een interventioneel onderzoek is een onderzoek waarin bij de deelnemers een interventie wordt uitgevoerd, zoals een nieuw geneesmiddel, om deze te beoordelen. Tijdens het ontwikkelingsproces van geneesmiddelen worden geneesmiddelen beoordeeld door interventionele onderzoeken, ook bekend als klinische onderzoeken. Klinische onderzoeken kunnen op veel manieren worden opgezet, maar ze zijn doorgaans gerandomiseerd (deelnemers worden willekeurig ingedeeld in verschillende armen in het onderzoek) en gecontroleerd (het onderzoeksmiddel wordt aan de ene arm gegeven en de uitkomsten worden vergeleken met een andere behandeling of placebo gegeven in een andere arm). Dit worden gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken of RCT's ('randomised controlled trials') genoemd.
Onderzoekspopulatie
Kinderen en adolescenten (tot en met 17 jaar) met Langerhans cel histiocytose (LCH)
Inclusiecriteria: Je mag meedoen als
Definitieve LCH diagnose
Jonger dan 18 jaar op moment van diagnose
Voldoen aan genoemde inclusie criteria voor het bijbehorende stratum
Getekend informed consent
Exclusiecriteria: Je mag niet meedoen als
De exclusie criteria staan per stratum beschreven
Een kind met LCH moet risico-gestratificeerd behandeld worden. Qua belasting en risico's wijkt dit protocol niet af van andere behandelschema's zoals tot nu toe gebruikt voor kinderen en adolescenten met LCH in Nederland en internationaal. De in deze behandelstudie beschreven behandelingen zijn internationaal bekend als de best beschikbare behandelingen. De patienten worden niet meer dan anders geprikt/ onderworpen aan bloedafnames. Dit protocol voorziet in een bewaking van de outcome middels safety guidelines
Een kind met LCH moet risico-gestratificeerd behandeld worden. Behandeling bij kinderen met LCH gebeurt volgens verschillende strata zoals genoemd in de inleiding, waarbij de standaard arm internationaal geaccepteerd is als standaard behandeling. Voor 2 groepen zal (bij IC voor deelname) een Randomisatie Randomisatie is een methode voor indelen of selecteren zonder gebruikmaking van een systeem. Het is zuiver willekeurig (bepaald door het toeval). In klinische onderzoeken worden deelnemers gewoonlijk willekeurig in verschillende armen van het onderzoek ingedeeld (bijvoorbeeld voor toediening van het onderzoeksmiddel of voor placebo). Dit is een bepalend onderdeel van het gerandomiseerde gecontroleerde onderzoek ('randomised controlled trial', RCT). Randomisatie in klinische onderzoeken houdt in dat elke deelnemer een gelijke kans heeft in een van de armen van het onderzoek te worden ingedeeld. Het is een belangrijke methode om het risico van vertekening (bias) in de uitkomsten van het onderzoek te verlagen. plaatsvinden. In MS-LCH (groep 1) door het verlengen en intensiveren van de behandeling, respectievelijk 12 versus 24 maanden en met of zonder 6-mercaptopurine (6-MP) in een 2x2 factoriële gerandomiseerde studie. En bij SS-LCH met multifocale botziekte of CZS-risico lesies (groep 2) door verlengen van de onderhoudsbehandeling (gerandomiseerde studie 6 versus 12 maanden)
Mijn overzicht
Hier vind je een overzicht van de door jou bewaarde studies. Zo maak je eenvoudig een lijstje van onderzoeken die voor jou relevant zijn. Ook kun je ervoor kiezen om in één keer een samenvatting van al je geselecteerde onderzoeken te printen.